Kinderen van wie een dierbare overlijdt moeten dit dikwijls in hun eentje verwerken, weet Ron Baars van KIKI Training en Coaching. Hij geeft workshops rouw- en verliesverwerking in de kinderopvang en het onderwijs. ‘Over de dood geven we vaak maar weinig openheid. We willen kinderen tegen het verdriet beschermen. Vaak worden ze als laatste geïnformeerd. Dit is een grote valkuil. Kinderen zijn sensitieve wezens. Ze voelen het haarfijn aan als er iets aan de hand is. Het is daarom belangrijk om een kind eerlijke en correcte informatie te geven. Op die manier voorkom je dat het rondloopt met vragen, misschien denkt dat het overlijden zijn schuld is, en hij er zijn eigen verhaal van maakt.

Toekomstige volwassenen

‘Het overlijden van iemand uit de directe omgeving, raakt een kind evenzeer als een volwassene,’ zegt Manu Keirse, hoogleraar verliesverwerking aan de medische faculteit van de Katholieke Universiteit Leuven. ‘Het verschil met volwassenen is dat kinderen nog in volle ontwikkeling zijn. Jonge kinderen weten nog niet wat dood werkelijk betekent. Dat begrip is er pas vanaf zesjarige leeftijd. Tot die tijd weten ze niet dat het onomkeerbaar is, dat alles wat leeft ook sterft en dat je lichaam niet meer functioneert als je dood bent.’

Kinderen nemen uitleg vaak letterlijk. Als een moeder haar kind heeft ‘verloren’, dan zal menig kind denken dat ze het door goed te zoeken wel weer terugvindt. Vertel je een kind dat iemand naar de hemel gaat, dan gaan het er vaak vanuit dat iemand ook weer terug kan komen.