'Het is een relatief nieuwe professie die veel van mensen vraagt: pedagogische vakkundigheid en sterke sociale capaciteiten. Als gastouder sta je als professional naast de ouder en speel je een belangrijke, ondersteunende rol in de opvoeding van het kind, maar verzorg je ook een warme en liefdevolle bedding die nodig is om op te groeien. Kinderen moeten zich kunnen ontwikkelen zoals zij dat willen of ervaren. Ik ben erin getraind om dat klimaat te waarborgen: troost bieden, vertrouwen geven voor eigen beslissingen en vooral heel veel knuffels en liefde. De wereld waarin wij leven wordt met de dag harder en dit zorgt ervoor dat ouders op zoek gaan naar warmte voor hun kind, naar kleinschalige en persoonlijke opvang bestierd door mensen met passie. In de leeftijd van 0 tot 7 jaar staat de lichamelijke ontwikkeling van het kind centraal. Door veel te spelen en te bewegen wordt het kind “baas in eigen lichaam”. 

Ik kies er dan ook bewust voor om veel buiten te zijn en erop uit te trekken. Ik heb een eigen moestuin en zit vlak bij het Westerpark waar we veel te vinden zijn. Mannen in de kinderopvang hebben een klap gekregen door het zedendelict van kinderopvang Het Hofnarretje in Amsterdam. En dit beïnvloedt mij tot op zeker hoogte in mijn werken met kinderen: vier-ogen principe, altijd zorgen dat je je verhaal klaar hebt, afwegen of je de kinderen wel of niet op schoot neemt, etc. De stap naar het gastouderschap was voor mij dan ook spannend en eng. Ik was ineens zonder collega’s helemaal alleen met het kind. Ik was bezorgd of ouders wel voor mij zouden durven kiezen. Het doet mij dan ook goed dat vier families die stap hebben gezet. Het kindje op de foto heet Frida Blue. Het is een geweldig lief en sociaal kind. Ze houdt er ontzettend van om “nep” te lachen en zo een reactie uit te lokken bij volwassenen. Ook danst ze graag. Dit doet ze dan ook de hele dag.’