'Ik krijg ook de gelegenheid om mezelf te ontwikkelen. Hestia gaat uit van het competente kind maar ook van de competente medewerker. Wij zijn een zelfsturend team, heel zelfstandig en vrij. We houden elkaar scherp en dagen elkaar uit een stapje verder te gaan. Ook leer je op een andere manier naar de kinderen kijken en daarmee ook naar jezelf. De eerste keer dat een kind zelf een appel in stukjes mocht snijden, gaf ik dat kind een bot smeermesje omdat ik dacht dat dat veiliger was. Ik vond het fijn dat mijn collega meteen vroeg wat er met dat mes kon gebeuren. We observeerden samen het kind om te zien of dit mes echt veiliger was. Nee dus. Het mes schoot steeds weg en het kind kreeg de appel niet geschild. Met een scherp mes én duidelijke uitleg ging het een stuk beter en wat voelde dat kindje zich trots! Dit was een eyeopener die ik nog vaak aan nieuwe collega’s vertel.
Op de foto staat Owen, een makkelijk mannetje dat graag op ontdekking gaat. Als hij een speeltje heeft, gooit hij ermee om te horen wat voor geluid het maakt. Als hij het geluid hoort, krijgt hij een lach op zijn gezicht. Heel bijzonder hoe hij alles op zijn eigen manier aan het ontdekken is. Mijn rol daarbij is het benoemen van het speeltje en wat voor soort geluid het is. Dat wekt zijn interesse dus daar ga ik als leidster in mee.’