WAT?

Dunstan Babytaal is een ontdekking van de Australische Priscilla Dunstan die een ongewoon talent heeft voor het herkennen van geluid. Als vijfjarige speelt ze na één keer luisteren het hele vioolconcert van Mozart na. In de wereld van de opera en klassieke zang ontwikkelt ze haar kennis over de manier waarop geluid wordt voortgebracht door het lichaam. Als haar zoon wordt geboren ontdekt ze patronen in zijn huilen. Dunstan heeft moeite met het geven van borstvoeding en ze merkt dat haar borsten beginnen te druppelen als Tom ‘Neh’ huilt. Als ze hem op die momenten voedt hapt Tom goed toe en doet het haar geen pijn. Ze begint aantekeningen te maken en noteert de verschillende geluiden die ze herkent. Het resulteert in een indeling in vijf geluiden: Neh, Eairh, Owh, Heh en Eh, die achtereenvolgens honger, darmkrampje, moe, ongemak en boertje betekenen.

Onder supervisie van haar vader, psycholoog en onderwijswetenschapper Max Dunstan, start ze met een onderzoek dat moet aantonen of de Dunstan Babytaalmethode werkt. Ze gaat eerst na of ook andere baby’s deze geluiden maken. Uit onderzoek onder meer dan vierhonderd baby’s van meer dan dertig verschillende nationaliteiten blijkt dat ieder kind een of meer van de vijf geluiden maakt, ongeacht hun etnische of culturele afkomst. Andere mensen blijken de geluiden ook te kunnen herkennen. Dunstan beseft dat ze een zeer waardevolle ontdekking heeft gedaan. Op basis van grootschalig onderzoek in Sydney en Chicago doen onafhankelijke academici aanbevelingen om de methode verder vorm te geven. In de methode is het begrijpen van de betekenis van het huilen de eerste stap in het tegemoetkomen aan de behoeften van de baby. Ouders die de methode gebruiken zijn onder de indruk van de vermindering van het huilen van hun baby. Dunstan Babytaal wordt in 2006 gepresenteerd in de populaire Oprah Winfrey Show. Eind 2006 komt een dvd uit. Een paar jaar later wordt de methode opgepikt door Bregje Hamelynck die in Nederland een cursus start voor professionals die werken met baby’s. Ook in de kinderopvang begint het langzaam ingang te vinden.