In buitenschoolse opvang De Puzzel in Jette krijgen boeken een bijzondere plaats. Voor vele kinderen in deze opvang is de Nederlandse taal hun tweede of derde taal. De Puzzel wil dan ook aan alle kinderen de kans geven om op een speelse manier, in hun vrije tijd, te experimenteren met het Nederlands. Zo staat er elke laatste woensdag van de maand een bezoek aan de lokale bibliotheek op de agenda.
‘We zijn er vorig jaar mee gestart’, vertelt pedagogisch coach Ellen Huylebroek. ‘De bibliothecaris vroeg of we interesse hadden om deel te nemen aan de Verteltrein, een maandelijks voorleesuurtje. Dat leek ons meteen een supertoffe uitstap voor de jongste groep, want de Verteltrein mikt vooral op kleuters van drie tot vijf jaar. Maar al gauw zagen we dat ook oudere kinderen geïnteresseerd waren, zelfs onze tieners vinden het super. Zit een begeleider in een hoekje met een boekje, dan schuiven ook kinderen uit de twee oudere groepen aan.’
Op naar de bieb
Iedereen mag mee naar de bibliotheek. Met veertien zijn ze vandaag. Onderweg komen de jonge tongen los: ‘Ik ben vorige week met mijn mama en papa ook naar de bieb geweest’, zegt iemand. ‘O, ik ook’, roept een ander. Twee jongens hopen vurig dat er een verhaal over een beer wordt verteld, precies zoals de vorige keer. Hoe dichter bij de bibliotheek, hoe groter het enthousiame. Als muisjes trippelen de kinderen naar de jeugdafdeling. De oudere kinderen lezen strips met of zonder woorden, die hoor je niet meer. Maar de jongsten schuiven met het prentenboek van hun keuze bij de begeleiders aan: ‘Lees je een stukje voor, Ellen?’ Wanneer de tieners van de buitenschoolse opvang meegaan, nemen ook zij de voorleesrol op zich. Want oudere kinderen vinden het allebei leuk: voorgelezen worden en zelf voorlezen.
(...)
Als je zelf in de rol van verteller kruipt… Stichting Lezen geeft tips!
Elk jaar organiseertStichting Lezen een voorleesweek. ‘Die valt in het najaar, maar voorlezen is natuurlijk het hele jaar door leuk’, weet voorleesdeskundige Tania Van Acker. ‘En niet alleen voor kleintjes. Zeker in de buitenschoolse opvang kun je met boeken schitterende dingen doen.’
Waar let je op als je gaat voorlezen?
Tania Van Acker: ‘Op een hoop dingen natuurlijk. Kies in de eerste plaats een goed verhaal en let op je intontatie als je voorleest. Maar zorg ook dat je een gezellig plekje hebt om te gaan zitten. En vooral: maak het niet te schools. De opvang is vrije tijd, kinderen willen zich ontspannen en gewoon genieten. Er een “verplichte” activiteit van maken, is geen goed idee: dat heeft een averechts effect.’
Een vast voorleesmoment inlassen, werkt dus niet?
‘Dat hangt er vanaf. Als je het op een vast moment vrij aanbiedt, kan het wel lukken. Een herkenbare structuur vinden kinderen immers fijn. Wie op dat ogenblik in de sfeer is voor een verhaal, kan komen luisteren. Anderen willen misschien liever knutselen of ravotten, en dat moet ook kunnen. Zoek een geschikt moment, al hoef je natuurlijk niet te wachten tot wanneer het ritueel zich aandient. Komt een kind zelf een verhaaltje vragen, dan speel je daar het beste spontaan op in.
Jonge kinderen vinden het fantastisch om samen een boekje te lezen. Maar werkt het ook voor tieners?
‘Als je zoekt naar een onderwerp dat hen aanspreekt en inspeelt op waar ze mee bezig zijn, vinden ze het heel leuk. Een goed en mooi voorleesboek boeit alle leeftijden. Tieners geven dat wellicht niet graag aan elkaar toe en ze zullen wat vaker de kat uit de boom kijken. Zelf voorlezen aan jonge kinderen doen ze trouwens ook heel graag. En op hun eentje met hun neus in de boeken zitten biedt oudere kinderen de rust die ook zij nog nodig hebben. In een grotere groep is het soms dé manier om zich terug te trekken. Laat dat zeker toe, organiseer een rustige hoek en een boekenkast met leesvoer voor verschillende leeftijden.'
Lees verder in KIDDO 2 2013 vanaf pagina 10.
Neem een abonnement.
