Terwijl de meeste kinderen al door hun ouders zijn opgehaald, zeult de leidster nog met peuter Daan rond. Zijn moeder is te laat. Tot ergernis van de leidster. ‘Ja hoor, de moeder van Daan is wéér eens te laat! Nou mis ik wéér mijn bus…’
Daan en zijn leidster bestaan niet echt. Het voorval is een verzonnen voorbeeld uit het boek Communiceren met ouders? Maak er werk van! Verzonnen, maar voor leidsters erg herkenbaar, zegt auteur Aggy Langedijk.
‘Het contact met ouders is belangrijk, maar verloopt niet altijd even gemakkelijk. Je ziet elkaar vooral op de vaak drukke haal- en brengmomenten. Ouders hebben haast en jij staat meestal alleen op de groep. Ouders kunnen dan gemakkelijk het idee krijgen dat je geen tijd voor ze hebt, terwijl jij het misschien jammer vindt dat je elkaar weinig spreekt.’
Toch kun je er volgens communicatieadviseur en -trainer Aggy heel wat aan doen om op die momenten goed met ouders te communiceren en ze het gevoel te geven dat je er wél voor ze bent.
1. Druk bezig? Leg het uit.
De haal- en brengmomenten zijn dé momenten waarop je ouders spreekt. Maar het zijn vaak ook erg drukke momenten. Ouders kunnen daardoor gemakkelijk de indruk krijgen dat je niet naar ze luistert. Leg uit dat je ondanks de drukte wel naar ze kunt luisteren. Je kunt zeggen: ‘Ik kijk u nu niet aan, maar ik hoor wel wat u zegt, hoor.’ Je zult zien dat ouders er dan begrip voor hebben als je even weg moet lopen, terwijl ze met je praten. Ze merken namelijk dat je naar ze luistert en dat er ondertussen op de kinderen wordt gelet.
2. Straal uit dat je er bent
Ben je in gesprek met ouders, laat dan ook merken dat je er écht voor ze bent. Dat doe je door actief te luisteren. ‘Je neemt een actieve luisterhouding aan door zo nu en dan samen te vatten wat een ouder vertelt’, legt Aggy uit. ‘Je kunt zeggen: “U wilt eigenlijk dat ik…” Of je vat samen op gevoelsniveau. “Dus als ik het goed begrijp, maakt u zich zorgen.”’
3. Realiseer je: ‘gezeur’ is een zorg
Als ouders veel aandacht vragen doordat ze je regelmatig aanspreken, kun je het gevoel krijgen dat ze zeuren. Realiseer je dat wat op jou als ‘gezeur’ overkomt, vaak een teken is dat ouders zich zorgen maken over hun kind. ‘Ook als ze soms een niet-coöperatieve toon aanslaan’, zegt Aggy. ‘Hun toon is onprettig, maar geen bewuste aanval op jou. Ze reageren boos of geïrriteerd doordat ze emotioneel betrokken zijn bij hun kinderen.’
4. Door te vragen kom je verder
Als je weet dat ouders bij je aankloppen omdat ze het beste willen voor hun kind, kun je beter uitzoeken wat er achter hun vraag steekt. Dat kun je doen door zelf vragen te stellen. ‘Jij-Ik-Wij is een simpele gespreksstructuur die de ouders en jou de ruimte geeft om allebei jullie kant van het verhaal te vertellen’, legt Aggy uit. ‘De kern ervan is dat je eerst focust op de ander (Jij) en dan pas jouw kant van het verhaal vertelt (Ik). Vervolgens zoek je samen naar een oplossing.’ Een voorbeeld van zo’n gesprek vind je in één van de kaders.
Lees verder in KIDDO 4 2010 vanaf pagina 21.
Neem een abonnement
