Joost-e-Fien is een Nederlandstalig kinderdagverblijf in Sint-Joost, een kleurrijke Brusselse gemeente. Directrice Chiara van Remmen staat aan het roer van de opvang. Al jaren werkt ze samen met haar team aan een actief ouder-kindbeleid. Van het eerste wenmoment tot het moment van afscheid. Het afscheid speelt er een erg belangrijke rol. ‘In het verleden heb ik nog gewerkt in (palliatieve) thuiszorg’, vertelt Chiara. ‘Het is een compleet andere wereld, maar ik heb er iets belangrijks uit geleerd: Pas wanneer je in je leven afscheid kan nemen van wat voorbij is, sta je open voor iets nieuws.’

Telefoonnummers uitwisselen
Wanneer de peuters Joost-e-Fien verlaten, beleven ze een heuse feestdag. De spilfiguren zijn, naast de kinderen, de begeleidsters en de ouders. De laatsten beslissen hoe het feest er tijdens het vieruurtje en het laatste opvanguur uit zal zien. Zoals bij alles in dit kinderdagverblijf, gebeurt dat op een laagdrempelige manier. ‘De ouders weten al lang van tevoren dat deze dag eraan komt. Zij krijgen een eenvoudige brief, waarin wordt uitgelegd waarom we een feest geven’, gaat Chiara verder. ‘In de peutergroep hebben we een “doorgeeflijst” met namen, telefoonnummers en mailadressen van de ouders. Ze geven ons de toestemming om die dingen aan elkaar door te geven. Aangezien ouders in de buurt wonen, kunnen zij makkelijk met elkaar overleggen. De andere ouders weten dat het afscheidsfeest eraan komt omdat we een week van tevoren een boekentasje op de deur hangen, met de namen van de kinderen die Joost-e-Fien verlaten en de datum van het feest.’Joost-e-Fien is een Nederlandstalig kinderdagverblijf in Sint-Joost, een kleurrijke Brusselse gemeente. Directrice Chiara van Remmen staat aan het roer van de opvang. Al jaren werkt ze samen met haar team aan een actief ouder-kindbeleid. Van het eerste wenmoment tot het moment van afscheid. Het afscheid speelt er een erg belangrijke rol. ‘In het verleden heb ik nog gewerkt in (palliatieve) thuiszorg’, vertelt Chiara. ‘Het is een compleet andere wereld, maar ik heb er iets belangrijks uit geleerd: Pas wanneer je in je leven afscheid kan nemen van wat voorbij is, sta je open voor iets nieuws.’

Telefoonnummers uitwisselen
Wanneer de peuters Joost-e-Fien verlaten, beleven ze een heuse feestdag. De spilfiguren zijn, naast de kinderen, de begeleidsters en de ouders. De laatsten beslissen hoe het feest er tijdens het vieruurtje en het laatste opvanguur uit zal zien. Zoals bij alles in dit kinderdagverblijf, gebeurt dat op een laagdrempelige manier. ‘De ouders weten al lang van tevoren dat deze dag eraan komt. Zij krijgen een eenvoudige brief, waarin wordt uitgelegd waarom we een feest geven’, gaat Chiara verder. ‘In de peutergroep hebben we een “doorgeeflijst” met namen, telefoonnummers en mailadressen van de ouders. Ze geven ons de toestemming om die dingen aan elkaar door te geven. Aangezien ouders in de buurt wonen, kunnen zij makkelijk met elkaar overleggen. De andere ouders weten dat het afscheidsfeest eraan komt omdat we een week van tevoren een boekentasje op de deur hangen, met de namen van de kinderen die Joost-e-Fien verlaten en de datum van het feest.’

In aanloop naar het afscheid beleven de peuters bij Joost-e-Fien een bijzondere dag. De kinderen die afscheid nemen gaan ‘s ochtends met een begeleidster wandelen in de buurt. Ze krijgen elk hun eigen boodschappentasje mee. ‘We vinden het belangrijk dat de mensen hier in de omgeving weten wie we zijn’, gaat Chiara verder. ‘De kinderen gaan op “hun” dag inkopen doen voor het feest. Voor een keer knijpen we een oogje dicht en zijn chips toegestaan. Na de boodschappen gaan de peuters naar de buurtspeeltuin. De andere kinderen uit de groep helpen intussen om het kinderdagverblijf te versieren met kleurige vingerverfslingers. Zo weet iedereen die de ruimte betreedt, dat er iets bijzonders gaande is.’

Verse muntthee
Vandaag vertrekken Hannah, Rania en Zoé uit de opvang. Hannah komt uit een Nederlandstalig gezin, Rania is van Marokkaanse afkomst en Zoé is tweetalig Nederlands-Frans. Wanneer we met Chiara praten over wat er straks gaat gebeuren, komt de vader van Rania binnen. Hij heeft een volle doos bij zich. Chiara: ‘Je ziet het, ook vaders zijn het gewend om mee te feesten. Twee keer per jaar houden we zowel in de peuter- als in de babygroep een ontbijt. De ouders brengen dan telkens hun lievelingsontbijt mee. Tegen de tijd dat hun kind uit de opvang vertrekt, hebben de meesten al drie ontbijten meegemaakt. Dat helpt om een afscheidsfeest als dit vlot te organiseren en de ouders er actief bij te betrekken.’ ‘We nodigen echt alle ouders van de peutergroep uit’, verduidelijkt Chiara. ‘Er zijn kinderen die bijvoorbeeld nooit aanwezig zijn op vrijdagnamiddag. Maar ze krijgen toch een uitnodiging en een aantal van hen komt met hun ouders langs. Het blijft voor ons spannend tot de laatste minuut, omdat we nooit precies weten wie er komt en wat er gaat gebeuren.’


Lees verder in KIDDO 7 2008 vanaf pagina 16