Met de start van locatie Marne, een van de 23 vestigingen van de instelling KinderRijk in Amstelveen, opperde Jeanette van der Meulen het plan de buitenruimte eens anders in te richten. Op de gangbare speelplaatsen zag zij te weinig uitdaging voor kinderen, vooral voor kinderen vanaf een jaar of acht. Er was geld beschikbaar voor het inrichten van een tuin. Met ouders, pedagogisch medewerkers, kunstenaars en gemeente zat Jeanette rond de tafel. In goed overleg bedachten zij een avontuurlijke speelplek met een rijk pedagogisch aanbod. Rekening houdend met de wettelijk veiligheidseisen konden zij wel degelijk vernieuwend bezig zijn. Tegels maakten ruimte voor zand, kruip- en sluipweggetjes, spannende bosjes en geheime hoekjes. Rondom de locatie ontstond een natuurtuin met multifunctioneel speelmateriaal. Een spannende omgeving, die de fantasie en spelontwikkeling van de kinderen non-stop prikkelt.

Multifunctionele uitdaging Voor dit project stroopte letterlijk iedereen de mouwen op. Geen kind bleef binnen toen de werkploeg van start ging. IJverig hielpen ze mee bij het lichten en in stukken hakken van de tegels. Met de stukken tegel en natuurlijk materiaal zoals oude boomstammen, wilgentakken en hout werd de natuurtuin ingericht. Multifunctionele speeltoestellen, die fungeren als buut, huisje of kerk voor een 'bruidspaar' van vierjarigen, werden opgebouwd voor en met de kinderen. Natuurlijk zijn het ook spannende toestellen om in te klauteren. Kinderen wijzen naar de (voor hen nog onbereikbare) top van een stelling en voorspellen: 'Als je daar bovenop kunt komen, mag je vast naar een oudere groep!' De theaterheuvel, de vuurplaats en de 'hutopdefietsenstallinghut' ontstonden. Sierlijke elfenbankjes op kinderhoogte dienen als zitplaats, dak, tafel of verstopplek. Een onafgebroken klauterroute langs alle muren daagt de kinderen uit om lichamelijke vaardigheden te ontwikkelen. In een (extra) begroeid stuk wildernis kunnen kinderen heerlijk hutten bouwen en boompje klimmen. Pronkstuk is de ruim veertig meter lange waterbaan. Op diverse hoogtes stroomt en valt de ondiepe beek door de natuurspeelplaats, waarop kinderen takjes als bootjes laten drijven, dijken bouwen en overstromingen uitlokken. In de natuurspeelplaats ontstaan de activiteiten als vanzelf; hier hebben kinderen geen kant-en-klaar speelgoed nodig.

Jeanette: 'Wat startte als een project voor de buitenschoolse opvang is doorgetrokken naar de totale (dag)opvang. Elke afdeling beschikt over een eigen tuin, die naar de ontwikkelingsfase van de betreffende kinderen is ingericht. Ook de afscheidingen tussen de tuinen zijn daar op afgestemd. De allerkleinsten kunnen niet over de hefboom, de middengroep kan niet door het hekje of kruipluik. Zij gaan alleen onder begeleiding de totale tuin in. Een wandeling door de tuin is een feest voor ze, vooral wanneer de leidsters de waterbaan aanzetten. Voor de babygroep hebben we een houten 'buitenbox' getimmerd. Daarin kunnen ze heerlijk spelen. Al koekeloerend naar het spel van de peuters worden zij ook bij de tuin betrokken. De groten mogen en kunnen overal terecht. Ze voelen zich verantwoordelijk voor de jongere kinderen: is het hekje goed dicht, de hefboom gesloten? Oké, let's go!'

Lees verder in KIDDO 1, 2008 vanaf pagina 8.