Onheilspellende berichten bereikten Vlaanderen enkele weken geleden vanuit Nederland. De  noorderburen zouden de sociale mix in het onderwijs niet langer centraal stellen. De pogingen om ‘witte’ en ‘zwarte’ scholen te mengen, zouden worden gestaakt, wegens een onmogelijke opgave. Men zou gewoon aanvaarden dat er nu eenmaal witte en zwarte scholen zijn, en er verder het beste van maken. Concreet wil dat zeggen: van die zwarte scholen heel goede scholen maken. Ook in Vlaanderen werd het streven naar een sociale mix door sommigen openlijk in twijfel getrokken.

Een ingewikkelde zaak
In Nederland, maar ook in Vlaanderen, kwamen pittige discussies over het heikele onderwerp op gang. Zou men die sociale mix, die voor kinderopvang en onderwijs zo belangrijk is, in Nederland zomaar opgeven? Serv Vinders, onafhankelijk Nederlands kinderopvangadviseur, betreurt de beslissing van de Nederlandse regering, al kan hij enig begrip opbrengen voor haar beweegredenen. ‘We moeten inderdaad concluderen dat de pogingen om witte en zwarte scholen te “mengen”, nooit bijster succesvol zijn geweest. Nu blijkt dat altijd en overal moeilijk. Maar in Nederland komt daar de absolute vrijheid bij die ouders hebben bij het kiezen van een school. In bijvoorbeeld Duitsland of in de Scandinavische landen is die keuzevrijheid veel beperkter. Daarnaast is er het feit dat de centrale Nederlandse regering slechts een beperkte invloed heeft op wat er gebeurt in de scholen, die onder de bevoegdheid van besturen en gemeenten vallen. Dat maakt het allemaal nog wat ingewikkelder.’