Chantal Dewitte is verantwoordelijk voor buitenschoolse opvang De Puzzel. Intussen is ze al anderhalf jaar getuige van de bedrijvigheid in de moestuin. "We speelden al een hele tijd met het idee om de kinderen, senioren van het dienstencentrum en bewoners van het rusthuis te laten samen werken", vertelt Chantal. "Daarom hebben we het projectvoorstel van de moestuin eind 2006 op papier gezet om een subsidie te krijgen. Het dienstencentrum van Kortrijk heeft gepolst wie er interesse had om mee te werken in de nieuwe moestuin. Daardoor kunnen we nu op enkele krasse oudjes rekenen, die de groei en bloei van alle planten samen met de kinderen in goede banen leiden. Ze zijn intussen een hecht team geworden."

Een bewuste keuze

De moestuin is symmetrisch opgebouwd. Aan de ene kant staat een groente- en fruitbak, aan de andere kant is er ruimte voor bloemen en schaduwplanten en daar tussenin staat nog een aparte serre voor groenten. De kruidentuin grenst aan de zijgevel van het huis. "De inrichting is een bewuste keuze", zegt Chantal. "Het grasveld hadden we sowieso ter beschikking. Maar voor we met de aanleg van de tuin startten, hebben we wel nagedacht over hoe we het best te werk konden gaan. Zo moest de tuin toegankelijk blijven voor rolstoelgebruikers uit het rusthuis. De paadjes die er al lagen, hebben we dus behouden. De bakken staan ertussen en er is overal voldoende ruimte om planten te verpotten of verplaatsen. "

Voor de moestuin effectief werd opgestart, gingen Chantal en de kinderen van de buitenschoolse opvang een paar keer op bezoek bij de bewoners van het rusthuis. Zo kregen ze de kans om aan elkaar te wennen. De eerste zaadjes gingen in het voorjaar van 2007 in de grond. Met succes: enkele maanden later werd een indrukwekkende hoeveelheid courgettes en bonen geoogst. Chantal: "Voor heel wat kinderen was het de eerste keer dat ze zoiets meemaakten, en ze waren onder de indruk. We merken immers dat kinderen vandaag de dag niet altijd weten waar groente of fruit eigenlijk vandaan komt.
Dankzij de moestuin is dat hier alvast veranderd. Het project heeft dus een breder doel dan alleen zaadjes in de grond stoppen. De kinderen en de vrijwilligers zijn als het ware vrienden geworden. Ze doen samen de oogst, en kunnen letterlijk van hun werk proeven. Vorig jaar hebben we van een deel van de groenten zelfs soep gemaakt. En als er voldoende oogst is, gaat een deel van de groenten naar de keuken van het rusthuis. Zo genieten de bewoners mee van het werk van de kinderen. Een ander deel van de oogst wordt verwerkt in de middagmaaltijd van de kinderen zelf."

Wieden & water geven

In de lentemaanden zijn de vrijwilligers en de kinderen elke tweede woensdag van de maand in de moestuin te vinden. ’s Zomers hebben ze een wekelijkse afspraak. Kinderen die liever niet in de aarde spitten, kunnen aan een andere buitenschoolse activiteit deelnemen. De enthousiaste jonge tuinmannen en -vrouwen weten wat er van hen wordt verwacht. Pierre-Henri (8) is een van de kinderen die al vanaf het begin in de moestuin werkt.. Met een schoffel in zijn hand vertelt hij over zijn ervaringen. "Ik werk sinds vorig jaar mee in de moestuin en vind het leuk om onkruid te wieden. Ook plantjes zien groeien is fijn. En o ja, ook de planten water geven natuurlijk. Dat houd ik goed in de gaten. Jaja!"
Of Pierre-Henri het boeiend vindt om samen met bejaarden aan de slag te gaan? "Ja. Oude mensen zeggen hoe je iets moet doen hier. Dat is leuk, want ze hebben gelijk denk ik. Ik werk graag met de bejaarden hier. En ook met de andere kinderen."


LEES VERDER IN KIDDO 6, VANAF PAGINA 12