Ingrid Wolff werkt al lang in de kunsten. ‘Deze sector heeft veel aandacht voor afwerking en professionaliteit, behalve bij de allerkleinsten. Soms leek de gedachte wel: een ballon vinden kinderen ook leuk. Ik voelde dat er méér mogelijk was en trok in 2004 naar “Le Premier Rencontre” (De eerste ontmoeting, red.), een kinderkunstenfestival in Parijs. Jonge kinderen en podiumkunstenaars werden er op een heel mooie manier bij elkaar gebracht. Dat wilden wij ook!’

Eigenzinnig

Sindsdien bestaat Twee Turven Hoog. ‘Het publiek voor ons cultuurfestival beperken we heel bewust tot kinderen van 0 tot 6 jaar, begeleid door hun ouders. Enerzijds omdat er voor de kleinsten niet zoveel mooie voorstellingen bestaan. Anderzijds omdat als er ook grotere kinderen aanwezig zijn, die het spel doorgaans toch wat overnemen. Met een leeftijdsgrens creëren we een veilige bubbel. En verder maken we van het festival een feestje en durven we ook eigenzinnige dingen te programmeren. We willen mensen uitnodigen om zich te laten verrassen en iets te doen wat ze misschien niet gewend zijn. We houden de drempel om te komen proeven bewust laag: ook zonder kaartje voor een voorstelling, kan iedereen langskomen om de kunstinstallaties in de foyer te bekijken. En verder moedigen we ouders aan om — eerder dan zo veel mogelijk mee te pikken — weloverwogen een voorstelling te kiezen. Zo kan het kind zich echt onderdompelen en heeft het de ruimte om de ervaring te laten beklijven. Als je meteen naar een andere voorstelling rent, lukt dat niet.’

Levende spiegels

Twee Turven Hoog brengt kwalitatieve podiumkunsten naar de allerkleinsten. Wolff: ‘We willen kinderen in contact brengen met kunst en zo dus ook met het leven. Weliswaar afgestemd op hun leeftijdsniveau, maar zonder te betuttelen. Kinderen verkennen de wereld in uitwisseling met volwassenen. Eerder dan te denken: “Dit thema zullen ze nog niet begrijpen”, stellen onze makers zich de vraag: "Wie zijn deze kinderen en hoe kunnen we oprecht met hen communiceren over iets wat ons intrigeert?" Als je als maker die bril opzet, gaat er echt een wereld open en leer je ook zelf veel bij. Kinderen zijn geen makkelijk publiek, maar het is heel inspirerend om voor hen te spelen. Het zijn echt spiegels. Als iets niet klopt, voelen kinderen dat haarfijn aan. Daarom werken we alleen met makers die bereid zijn om de ontmoeting met kinderen echt aan te gaan, zonder spreekwoordelijk door de knieën te gaan of over de hoofden van de kinderen heen te spelen. Ontmoeting en uitwisseling van mens tot mens, daar draait het om. Samen iets beleven. Kinderen verdienen het dat die uitwisseling oprecht is en geen kunstlesje wordt. We hebben geen leerdoelen, we willen alleen mooie dingen creëren en kinderen en volwassenen de kans geven om elkaar te ontmoeten en te verrijken. Als je een maker laat zijn wie hij is en laat brengen wat hij voelt, dan kunnen er prachtige dingen ontstaan. En wanneer een kind daardoor aangeraakt wordt, neemt het dat sowieso met zich mee.'

Samen ervaren, ontdekken en genieten

Wolff: ‘Het is heel verbindend om de emoties en verwondering die je in theater ervaart, samen te beleven. Ook bij onze kunstinstallaties staat de interactie centraal. De kunstenaars zijn bij hun werk aanwezig en de kinderen mogen de installaties aanraken en er gerust ook op of in kruipen. Soms doen ouders mee, het is heel mooi om dat gezamenlijke spel te zien. Idem voor een voorstelling, het is heel verbinden om dat samen te beleven. Daarom werken we met makers die zowel klein als groot als volwaardig publiek zien. Een hele uitdaging, want natuurlijk is het verschil in kennis, ervaring en bewustzijn tussen kinderen en volwassenen groot. Maar als je erin slaagt om hen allebei met iets echts te raken, ontstaat iets heel bijzonders. Het is de volwassene die het kind naar het theater meeneemt, maar in de zaal is de beweging andersom. Daar neemt het kind de volwassene mee in zijn beleving. En dat is zo inspirerend! Kinderen hebben nog een open, nieuwsgierige blik naar het leven. Ze hebben een bewustzijn en een gevoeligheid: daardoor kunnen ze ons anders leren kijken, nuances leren voelen, bepaalde geluiden laten horen en details laten zien.'

Lees verder in KIDDO 5 (2018) vanaf pagina 16. Nog geen eigen KIDDO op je mat? Word gauw abonnee!