Lev Semjonovitsj Vygotsky werd geboren in 1896. Hij leefde in een tijd van grote veranderingen. In Rusland brak een revolutie uit, en oude systemen stortten in. Joden kregen meer rechten. Vygotsky kon daardoor aan de universiteit werken, iets wat eerder niet mocht. Hij studeerde taal, literatuur en psychologie. Hij was een breed denker. Hij schreef over opvoeding, ontwikkeling, communicatie en kunst. Hij kende veel talen en wist wat er in de wereld speelde. Hij was ook een inspirerende spreker. In zijn laboratorium in Moskou werkte hij met jonge onderzoekers samen. Vygotsky stierf jong, in 1934, aan tuberculose. Tijdens de Stalinperiode werd zijn werk verboden. Pas in de jaren zeventig werd hij ontdekt in het Westen. Sindsdien wordt hij gezien als een van de belangrijkste denkers over leren en opvoeden.

Leren is samen doen
Vygotsky dacht heel anders dan veel andere pedagogen. Hij vond niet dat kinderen alles zelf moesten ontdekken.