De ontwikkeling van de hersenen is deels een kwestie van aanleg. De aangeboren onderzoeksdrang van een kind zorgt ervoor dat hij van nature een bepaalde ontwikkeling doormaakt. Het eerste voorzichtige stapje, de eerste keer ‘mama’ zeggen: dat doet hij uit zichzelf. Maar de hersenontwikkeling is deels ook afhankelijk van de ervaring die het kind kan opdoen. En dat maakt die ontwikkeling interessante materie voor opvoeders en professionals in de kinderopvang. Want wat blijkt? Voor een goede hersenontwikkeling hebben kinderen van jongs af aan een stimulerende leeromgeving nodig. Door het aanbieden van gevarieerde en prikkelende leerervaringen op verschillende domeinen prikkel je het jonge brein om steeds meer belangrijke verbindingen te leggen en zich optimaal te ontwikkelen. En dat kun je al doen bij baby’s!

(...)
 

Zo stimuleer je een baby

• Baby’s leren door kijken, aanraken, voelen en proeven. Bied een baby dus gevarieerde prikkels aan: verschillende speeltjes om te voelen en te betasten (ook met hun mondje - dat is niet erg, daar leert hij van), diverse geuren en geluiden. Leerzame en leuke speeltjes zijn bijvoorbeeld een bijtring, een rammelaar, knisperboekjes, een muziekmobiel, knuffels van allerlei materialen, piepbeestjes en (zachte) blokken. Daarom is het ook goed om zelf een baby te knuffelen of lekker te wiegen.
• Heel jonge baby’s nemen tot zo’n 20 centimeter waar. Blijf dus in het begin binnen die afstand als je je tot hem richt.
• Pas wel op voor overprikkeling. Baby’s verdragen harde en drukke achtergrondgeluiden niet goed. Bied ook niet alle prikkels tegelijkertijd aan, maar isoleer ze. Geen box vol felgekleurde knuffels en lawaaierige speeltjes dus. Een baby heeft nog weinig besef van zijn omgeving; breng hem in een niet te grote ruimte.

Lees verder in KIDDO 6 2012 vanaf pagina 16.

Neem een abonnement.