Karel, vanwaar het idee om dit soort theater voor 1- tot 3-jarigen te maken?
'Omdat zintuiglijke ervaringen voor kinderen heel belangrijk zijn. Ze zijn voortdurend met indrukken bezig. Wij proberen met De Spiegel op die indrukken in te spelen. Onze stukken zijn telkens in fragmenten opgebouwd, het is niet één lang verhaal. De kinderen voelen aan dat een stuk of scène voorbij is, wanneer de muziek stopt of verandert. Het is een techniek die we ook gebruiken in onze voorstelling De Rode Draak/Draad. Daar werken we met poppen die een leven leiden. Bij R gaat het om scènes met lucht, luchtverplaatsingen en telkens veranderende tonen.'
Er zijn waarschijnlijk heel wat mensen die vinden dat kinderen niet thuishoren in een theater, bij een voorstelling. Wat vind jij daarvan?
'Het hangt er vanaf wat je onder een theatervoorstelling verstaat. Als je een stuk in een schouwburg bedoelt, waar je vanuit een klapstoel naar een groot evenement kijkt, dan zeg ik: neen. Maar een aantal mogelijkheden van theater kunnen wel heel interessant zijn om de fantasie van een kind te prikkelen. Dat heeft te maken met de manier waarop zij zelf bewegen, de dingen beleven en aanvoelen. We willen als theatergezelschap niet altijd teksten of verhaaltjes maken. We proberen gewoon om ergens in de hoofden van die kindjes iets los te maken.'
Lees verder in KIDDO 3 vanaf pagina 10.