Tekenen is een universele taal. De kinderen krijgen een tekenblad, een waskrijtje of potlood, en ze kunnen aan de slag. Het materiaal wijst als het ware de weg. Ze experimenteren met lijnen, stippen en cirkels. En ze tekenen, krabbelen, bootsen elkaar na. Op die manier leren ze veel van elkaar, zonder woorden maar via hun spel. Het resultaat is voor elk kind anders, iedereen krabbelt op zijn eigen manier.

Materiaal
- Kalkpapier of doorschijnend tekenpapier
- Waskrijtjes
- Een strijkijzer

Werkwijze
Thibaud, Jedidiah, Zjef, Lucas, Evelien, Matteo en Aliona zitten samen aan tafel. Vicky, de begeleidster, geeft elk kind een kalkpapier en enkele waskrijtjes. Er wordt aan de tafel heel wat afgekrabbeld. Zjef tekent allemaal cirkels, terwijl Mattheo gezellig zit te sabbelen op zijn rode krijtje. Vicky vraagt aan Matteo om het krijtje niet op te eten. Hij tekent nu op zijn kalkblad en vindt dit duidelijk ook wel leuk. Kinderen kijken met veel interesse naar de tekeningen van hun vriendjes. Kleurtjes worden gewisseld en hier en daar is er een peuter klaar met krabbelen. Wie klaar is, legt zijn waskrijtje in het doosje en gaat spelen in een van de speelhoeken.

Vicky haalt het strijkijzer erbij. Er ligt een tekening op de strijkplank. Dan legt ze een tweede vel kalkpapier op de tekening en strijkt enkele malen over de bladen. De was smelt en de kleuren vloeien door elkaar. Het effect is heel mooi. Als je de tekening aan een raam hangt, krijg je een prachtig glasraam.