Bovendien lazen we erg veel voor aan onze kinderen. Zodra ze ook maar een boek konden vasthouden, vertelden we hun al verhalen. Iets wat ze altijd erg konden waarderen, en wat althans twee van de drie zodanig enthousiasmeerde dat ze zichzelf leerden lezen. Onze kinderen zijn het helemaal gewend om ons te zien zitten met een boek in onze handen. Meer zelfs, ze zien dat wij erg graag lezen, en dat leesplezier willen ze zelf ook ervaren. Natuurlijk zijn ze zoals hun leeftijdsgenoten verslingerd aan de tablet. Maar als ze thuis zijn, vind je op zijn minst een van de drie verdiept in een boek. Ze horen het zelfs nauwelijks als je hen aan tafel roept voor het eten. Met uitzondering van de jongste. ‘Ik ben niet zo’n lezer’, zegt hij dan recht voor de raap. Al betrap ik hem er ’s avonds op dat hij in bed een quizboek voor kinderen zit uit te spellen. Verhalen lezen vindt hij niet zo interessant, feiten en weetjes duidelijk des te meer.

Voorlezen aan kinderen en zelf lezen heeft een positieve impact op hun leesplezier en leeshonger. Daar begin je het best vroeg genoeg mee, ook in de kinderopvang, net zoals je daar de nadruk legt op gezond eten en veel bewegen. Het goede voorbeeld geven werkt. Ook al hebben we op het vlak van eten in ons gezin voorlopig minder succes geboekt. Zeker, de rauwe tomaten, komkommers, wortelen en paprika’s gaan er gezwind in, maar zodra ik een zelfbereide vegetarische warme schotel op tafel zet, halen de jongste twee hun neus op tot aan hun wenkbrauwen. Mijn missie ‘Gezonde Maaltijden’ is voorlopig mislukt. Daarvoor eten ze toch te graag diepvriespizza’s. En frietjes. De mama overigens ook.

Wouter Bulckaert
Hoofdredacteur Vlaanderen