Anderhalve meter

Het klinkt logisch en eenvoudig; houd anderhalve meter afstand, in belang van jezelf en anderen. Maar wat nou als je in de kinderopvang werkt? Hoe houd je dan anderhalve meter afstand?
Anderhalve meter


Een vader die zijn baby brengt, om zelf het werk te kunnen doen waar hij op dit moment zo hard nodig is. Met een grote glimlach strekt ze haar armpjes naar je uit en je wil haar het liefst in je armen sluiten. Maar dat gaat niet. Dan hou je geen anderhalve meter afstand. Papa legt zijn meisje voorzichtig op de speelmat, geeft haar een dikke zoen en zet een stapje terug. Dan pas mag jij haar oppakken om haar te troosten omdat papa gaat.    
 

Even later wil een peuter bij je op schoot om een boekje te lezen en een aai over zijn bol, en vraagt een bso-er nog hulp bij zijn digitale huiswerk. Hoe houd je dan anderhalve meter afstand?

Vraagstukken die een maand geleden nog niet bestonden, zijn nu aan de orde van de dag. Samen gaan we op zoek naar de antwoorden om onze dappere Partou-toppers en de kinderen te beschermen. En dat is best een uitdaging.
Maar wat zijn we trots. Trots op onze collega’s die in de frontlinie aan het werk zijn om ervoor te zorgen dat andere ouders ook het werk kunnen blijven doen waar ze kei hard nodig zijn. Fantastisch hoe ze onder deze omstandigheden ieder kind een fijne plek weten te bieden. Ook al hou je zoveel mogelijk afstand.

En niet alleen de collega’s op de vestigingen zorgen ervoor dat we kinderen een fijne plek kunnen bieden. Ook thuis zijn veel Partou-toppers aan het werk. Binnen no-time is er een digitaal thuiswerkplein opgezet zodat iedereen toch met zijn passie bezig kan zijn en elkaar kan blijven inspireren. Samen sterk, maar dan op gigantische afstand.

Voor volwassenen is deze nieuwe realiteit maar moeilijk te bevatten, maar ook van de kinderen vraagt dit heel wat van hun aanpassingsvermogen. De kinderen die voor het eerst bij ons komen, kunnen niet eerst even wennen. En voor de kinderen die normaal gesproken wel komen zijn er ineens andere speelmaatjes, andere groepen en soms ook andere medewerkers. En iedereen blijft zoveel mogelijk op afstand.

En wat denk je van de kinderen die normaal gesproken wel naar ons komen, maar nu ineens alle dagen thuis zijn bij papa en mama. We missen ze enorm. Prachtig om te zien dat er allerlei top initiatieven ontstaan op onze vestigingen om contact te houden met de kinderen.  Posters op de ramen met teksten als “ we missen je”, briefjes en kaarten op de post en filmpjes op social media. We doen er alles aan om met elkaar verbonden te blijven, natuurlijk op afstand,  

We voelen allemaal hetzelfde. Anderhalve meter is veel, zeker in ons werk. Die afstand voelt onwerkelijk en onnatuurlijk, maar is heel hard nodig. Gelukkig weten we een ding zeker: dit gaat weer voorbij. Dan sluiten we elkaar weer in de armen en voelen we ons vogelvrij.
 

Een van onze collega’s, Ciska Veerman, schreef hier een pakkend gedicht over. Over hoop, liefde en moed. Mooier kan ik het niet verwoorden.

Ardi van Wiechen, Beleidsadviseur Pedagogiek

Partou kinderopvang





Menu

Nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van de ontwikkelingen!



[ ADVERTENTIE ]