Twintig videoschermen brengen ervaringsverhalen van ouders, opvangouders en begeleiders die praten over het werk in de Vlaamse kinderopvang door de jaren heen. Kies zelf bij welk scherm je blijft staan en laat je verrassen!

De reis door de tijd start in de jaren zeventig, toen de kinderopvang in Vlaanderen gedomineerd werd door een medisch-hygiënische aanpak. Wat kinderen voelden of wilden, was nauwelijks van belang; ze dienden vooral netjes gehouden te worden en gevrijwaard te blijven van allerlei bacteriën. Hoe ervaren ouders die kille manier van omgaan met kinderen en hun ouders? Het is een verhaal van gekrenkte ouders die geen plaats krijgen in de kinderopvang.

De jaren tachtig. Via een koptelefoon kun je luisteren naar het verhaal van begeleidsters die op zoek gaan naar andere manieren van omgaan met kinderen en ouders. Ze ontdekken de pedagoog in zichzelf en gaan op zoek naar manieren om de opvang af te stellen op wat ouders en kinderen nodig hebben. Ze gaan hierbij bijzonder creatief te werk. Op wat wazige zwart-wit beelden zie je hoe begeleidsters meer dan vijfentwintig jaar geleden een bijzonder boeiende en vernieuwende pedagogische praktijk realiseren, die vandaag nog altijd inspirerend is.

De begeleidsters experimenteren met laagdrempelige ouderavonden, tonen een zelfgemaakte videofilm over de opvang en laten ouders een halve dag meedraaien in het kinderdagverblijf. De overgang naar de kleuterklas wordt voorbereid met leuke bezoekjes in het gezelschap van de ouders. Begeleidsters gaan aan de slag met puzzels om de taalverwerving van peuters te activeren. Er wordt geëxperimenteerd met allerlei nieuwe creatieve activiteiten en materialen: brooddeeg, klei, vingerverf. Voor de baby's wordt de hele opvang omgegooid en wordt alles aangepast aan het ritme van het kind. Babygymnastiek doet zijn intrede. De allerkleinsten wanen zich in een 'welnessfabriek'. De verhalen van de begeleidsters getuigen van enthousiasme, geloof in de eigen pedagogische kwaliteiten en openheid voor ouders, maar bovenal van veel voldoening in hun werk.

Lees verder in KIDDO 3, 2008 op bladzijde 10